Mama dettol

Na de geboorte van mijn dochter zei ik vaak dat ik geen dettol-baby van mijn kleine meid zou maken. Maar hoe meer en hoe luider ik het zei, hoe meer ik mezelf er op betrapte het tegenovergestelde te doen. De vochtige doekjes werden heel regelmatig gebruikt voor het snoetje en de handjes. Iets te regelmatig. Toch een mama dettol dus.

Een kilo zand eten

Tot een vriendin me eens zei dat een kind een kilo zand moet gegeten hebben om een goede weerstand op te bouwen. Bij wijze van spreken dus. Mijn kleine meid kroop toen net rond en de handjes waren snel vies.
Vanuit de kruiphouding merkte ik hoe ‘vuil’ mijn vloer er soms kan bij liggen: kruimels hier, haren daar. En dat terwijl ik dagelijks (soms twee keer per dag) stofzuig. Eerlijkheidshalve voeg ik hier aan toe dat ook ons robot stofzuigerke ook nog eens haar werk doet. Dus echt vuil ligt het hier niet.
Het was een beetje zoeken: de handjes vuil laten worden versus handjes en vingers in de mond laten stoppen. En weet ook dat mijn dochter een duimelotje is.

Smetvrees

Corona virus deed er geen deugd aan. Mijn smetvrees werd erger, vooral naar mezelf toe. En toen de pediater van Kind & Gezin zei dat ik best mijn peuter haar handjes vijf keer per dag met een handgel inwrijf, had ik het gehad. Ik heb het gehad met de überhygiënische maatregelen. Versta me niet verkeerd, ik volg de maatregelen voor mezelf en mijn kind zoals het hoort, maar in een leefbare mate. De huisarts vond het niet nodig om mijn kind onder te dompelen in de handgel en vond het goed zoals ik bezig was. Meer wilde ik niet horen.

Loslaten

En intussen laat ik meer los. We gaan bijna dagelijks naar de koeien op de boerderij van onze buren. Mijn peutertje stapt nu flink alleen en wil geen handje van mama meer vasthouden, dus ja, dan valt ze wel eens met haar handjes in het natte stro. Ze raakt de koeien aan en dat vindt ze hilarisch. En ja, dan steekt ze wel eens haar vingertjes in haar mond. Ik laat ze buiten spelen, ze loopt met haar blote voetjes door de aarde of loopt zo naar de boerderij. Bij het binnenkomen wassen we de handjes en de voetjes. Niet meer, niet minder.
Het belangrijkste is dat mijn kind plezier heeft zonder dat mama dettol achter haar aan zit.

Mijn huishouden probeer ik ook wat meer los te laten. Lees: probeer. Het ligt niet vuil, dat weet ik. Er wordt in geleefd en vooral: er wordt gespeeld, gedanst, plezier gemaakt.

Genieten

Het leuke is dat mijn dochter mijn eigen grenzen verlegt. Ook ik streel de koeien, geef hen stro. En samen zijn we eens met onze poep in het natte stro gevallen, terwijl de koeien zo dicht bij ons stonden dat ze ons raakten met hun tong. Zalig toch!